سرریز های توله خرس

سر صبح. رفتم زیر پتو. بهش تکست دادم که فکر کردم با هم یه قراری داشتیم. بیخیال خواب شدم و رفتم که سرمو با یه چیزی گرم کنم. یهو جلوم سبز شد. مثل همیشه زود حاضر شده بود. لباس رسمی سر تا پا سیاه. گفت بیا حرف بزنیم. با هم حرفمون شد. عصبی بود. واقعا مساله اونقدر مهم نبود. بغض اومد توی صداش و چند ثانیه بعد داشت با گریه از خودش میپرسید که چشه. نمیدونستم چکار کنم. تماس لازم داشت، بغل یا حد اقل یه دست روی شونه. ولی نمیدونستم به اندازه کافی منو نزدیک میدونه یا پس میزنه و یه داستان ناراحت دیگه شروع میشه. رفت نشست روی تختش. هنوز گریه میکرد. گربه داشت با تعجب نگاهم میکرد. گرفت سرریز های توله خرس...